Chrzest

„Chrzest jest fundamentem całego życia chrześcijańskiego i bramą otwierającą dostęp do innych sakramentów”

/KKK 1213/

Sakrament chrztu św. ustanowił Jezus Chrystus, a jego sprawowanie powierzył Kościołowi, gdy nakazał Apostołom: „Idźcie i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna i Ducha św.” Chrzest jest pierwszym i najważniejszym sakramentem, bo daje udział w życiu Bożym i mocą Ducha św. oczyszcza z grzechu pierworodnego oraz włącza nas do wspólnoty wierzących w Chrystusa – do Kościoła. Chrzest dziecka powinien nastąpić w pierwszych tygodniach po urodzeniu (najlepiej w ciągu miesiąca). Jeśli dziecko znajdzie się w niebezpieczeństwie śmierci należy je bezzwłocznie ochrzcić (np. w szpitalu), a po wyzdrowieniu rodzice dziecko przynoszą do świątyni parafialnej. Po urodzeniu dziecka,  rodzice powinni zgłosić dziecko do chrztu w kancelarii parafialnej.

Rodzice do urzędu parafialnego dostarczają :

– akt urodzenia dziecka z USC

– dowody osobiste

Rodzice chrzestni (ojciec chrzestny, matka chrzestna) dostarczają zaświadczenie o dopuszczeniu do godności rodzica chrzestnego (w przypadku, gdy mieszkają poza parafią chrztu dziecka).

Rodzicem chrzestnym może być osoba, która:

– ukończyła 16 rok życia

– była bierzmowana

– prowadzi życie zgodnie z wymaganiami Ewangelii

Termin chrztu św. ustala się w kancelarii parafialnej.

Rodzice wcześniej powinni wybrać imię lub imiona dziecku, pamiętając by przynajmniej jedno z nich świadczyło o przynależności do Kościoła, to znaczy by było to imię świętego lub błogosławionego, który będzie dla dziecka wzorem do naśladowania i orędownikiem u Boga.

Godny polecenia jest zwyczaj uroczystego obchodzenia pierwszej rocznicy chrztu, tzw. „roczek”. Odprawia się specjalną Mszę św. w intencji tych dzieci. Biorą w niej udział rodzice, dzieci i chrzestni. Przed błogosławieństwem końcowym i rozesłaniem rodzice i chrzestni wraz z dzieckiem podchodzą do ołtarza. Kapłan odmawia błogosławieństwo, a następnie kropi dzieci wodą święconą.

Msza św. w intencji rocznych dzieci w naszej parafii sprawowana jest w ostatnią niedzielę miesiąca o godz. 10:30

Św. Jan XXIII

Angelo Roncalli papież ur 25 listopada 1881 w  rodzinie chłopskiej w Sotto il Monte. Uczył się w Bergamo a następnie w  seminarium duchownym w Rzymie. Święcenia kapłańskie przyjął w 1904r .  Podczas II wojny światowej służył w korpusie medycznym jako kapelan. Po  wojnie pracował w Watykanie w Kongregacji Propagandy Wiary. Mając 44  lata został arcybiskupem. W 1953 roku Pius XII nadał Mu godność  kardynalską i mianował patriarchą Wenecji. 28 października 1958 został  wybrany papieżem. Przyjął imię Jan XXIII. Opublikował ważną  encyklikę „Mater et Magistra”. Nadał nowe tchnienie Kościołowi powołując  Sobór Watykański II.

Zmarł 3 lipca 1963r. Beatyfikowany przez Jana  Pawła II w 2000 roku. 27 kwietnia 2014 roku kanonizowany wraz z Janem Pawłem II.

Św. Józef Bilczewski

Urodził sie w 1860r w Wilamowicach. Świecenia  kapłańskie otrzymał w 1884r w Krakowie. Krótko pracował jako wikariusz i  katecheta. Po ukończeniu studiów za granicą został profesorem  uniwersytetu Lwowskiego. W 1901r zostaje biskupem i mianowany  Arcybiskupem Lwowskim. Myślą przewodnią Jego posługi stały się słowa:  „Bóg jest Miłością” Wkrótce rozwinął szeroką działalność  duszpasterską i społeczną. Papież Pius X powiedział o nim, że był jednym  z największych biskupów swojej doby. Zmarł we Lwowie w 1923r w opinii  świętości. Beatyfikowany został przez Jana Pawła II we Lwowie26 czerwca  2001r.

Kanonizowany przez Benedykta XVI w Rzymie 23 października 2005r.

Św. Barbara

Św. Barbara dziewica i męczennica + ok 305r. Według legendy św. Barbara żyła w III wieku w Nikodemii (dzisiejsza  Turcja). Była córką bogatego człowieka, który w mieście sprawował wysoki  urząd. Kiedy wyrosła na piękną młodą dziewczynę wielu młodzieńców  rywalizowało o Nią, jednak Barbara wszystkich odrzuciła. Bez woli i  wiedzy ojca przyjęła chrześcijaństwo. Gdy ojciec dowiedział się o tym  przerażony o swoją posadę i życie chciał zmusić Ją do wyrzeczenia się  wiary i do zamążpójścia. Zamknął Ją w wieży swojego zamku i głodził.  Kiedy to nie pomogło zaprowadził Ją do sędziego który po torturach  skazał Ją na śmierć. Katem okazał się własny ojciec.

Jest patronką  dobrej śmierci, a także patronką górników, hutników, marynarzy i  żołnierzy

Święta Faustyna Kowalska

 

Przyszła na świat 25 sierpnia 1905r w Głogowcu  (diecezja łódzka) w ubogiej, wielodzietnej rodzinie chłopskiej. W wieku  20 lat wstąpiła do Zakonu Matki Bożej Miłosierdzia. W 1931r po raz  pierwszy ujrzała Pana Jezusa Miłosiernego. Otrzymała wtedy polecenie  namalowania takiego obrazu, jak ukazana jej postać Jezusa z podpisem  „Jezu ufam Tobie”.  Niedługo po tym wydarzeniu zamieszkała w klasztorze w Wilnie. Tam  napotkany kapłan zaprowadził ją do malarza, który pod jej wskazówkami i  radami namalował wizerunek Jezusa Miłosiernego.

Siostra Faustyna nie była malarką a mimo to dzięki niej powstał jeden  z najbardziej znanych obrazów przedstawiających postać Zbawiciela.

Święta Teresa od Dzieciątka Jezus

Urodziła się w 1873r w Alencon w Normandii  (Francja). Mając 15 lat wstąpiła do klasztoru karmelitanek w Lisieux. W 1890r złożyła śluby zakonne. Była pokorną i pełną prostoty zakonnicą.  Święta Teresa kierowana natchnieniem Ducha Świętego odnalazła małą i  zupełnie prostą drogę do nieba; jest nią droga ufności i miłości. To  droga zawierzenia Jezusowi, wypełnianie Jego woli, przyjmowanie  wszystkiego z Jego ręki. Pomóż nam święta Tereso, podczas burz życiowych ufać Jezusowi, który  wśród nich jest razem z nami.  Zmarła 30 września 1897r papież Pius XI kanonizował Ją, w 1925r. Tytuł  Doktora Kościoła nadał Jej Jan Paweł II w 1997r.

Jest patronką misji  katolickich.

Franciszkański Zakon Świeckich

Wspólnota w parafii istnieje od 1936 r. i posiada akt kanonicznego  erygowania. W czasie II wojny światowej zawiesiła swoją działalność, by  odrodzić się w 1959 r. i trwa nadal. Aktualnie liczy 17 osób, należy do  sekcji nr 22. Spotkania Wspólnoty odbywają się w każdą pierwszą sobotę  miesiąca po porannej mszy św. o godz. 7:00. Przełożoną jest …

Za Franciszkiem idziem w ślad,

aby sercem objąć świat i modlitwą chwalić Boga w każdy czas!

Święty Franciszek z Asyżu założył trzy zakony:

I – to ojcowie franciszkanie – zgromadzenie męskie

II – to siostry zakonne zwane klaryskami – zgromadzenie żeńskie

III – natomiast obejmuje ludzi świeckich,

jak wskazuje nazwa –  Franciszkański Zakon Świeckich zwane Świecką Rodziną Franciszkańską,  dawniej III Zakonem lub Tercjarzami.

Święty Franciszek z Asyżu jest jednym z największych świętych Kościoła  powszechnego. Urzeka do dziś każdego kto zetknie się z jego ideami i  działalnością. Wszystko co czynił było konsekwencją głębokiej przemiany  wewnętrznej i zawierzenia Chrystusowi. Z całą prostotą i szczerością  wzorował swe życie na Ewangelii, kochał Boga i świat, który Bóg  stworzył, kochał przyrodę, zwierzęta i bliźniego. Tę zasadę miłości i  radości ewangelicznej przelał na swoich naśladowców. Współczesny świat potrzebuje franciszkańskiego stylu życia prowadzącego w  prosty sposób do Boga. Wśród wielu innych wzorów świętości, ten jest  może bardziej fascynujący. Potwierdził to kościół, świadczą o tym liczni  święci, którzy na tej ewangelicznej drodze zaskarbili sobie zbawienie.  Bez drogi św. Franciszka nie byłoby takich krzewicieli miłości, jak św.  brat Albert – posługiwacz z miejskiej ogrzewalni, św. o. Maksymilian   Kolbe, dr Korczak, Matka Teresa ratująca tysiące istnień ludzkich i  wiele innych. Każdy pragnący wstąpić do F.Z.Ś. powinien złożyć pisemne podanie o  przyjęcie na ręce przełożonej wspólnoty przy danej parafii. Potem  przechodzi kandydat III stopnie formacji. Pierwszy rok to postulat,  drugi rok nowicjat, zakończony złożeniem profesji.

Członkowi F.Z.Ś. żyją wg reguły: „Zachowywać Ewangelię Pana Jezusa  Chrystusa, naśladując św. Franciszka z Asyżu, dla którego Chrystus był  natchnieniem i centrum życia w odniesieniu do boga i ludzi” Franciszkanie świeccy nie tylko się modlą, ale także na co dzień na wzór  swojego Mistrza niosą bliźnim radość i dobro. Dlatego zawsze po  modlitwie spotykają się przy braterskim stole, by spontanicznie dzielić  się z siostrami i braćmi (bo tak do siebie się zwracają) swoimi  radościami i troskami przy herbacie, kawie i cieście. Wtenczas nawiązuje  się ogromna więź w wspólnocie. Spotykają się też na 1-dn nabożeństwach  wspólnotowych, uczestniczą w rekolekcjach i pielgrzymkach. Zapraszamy!

Z franciszkańskim pozdrowieniem

Pokój i dobro!

Róże Różańcowe

W parafii istnieją od odległych czasów. Spośród 8 róż, do siedmiu należą  kobiety, natomiast ósma skupia mężczyzn. Każda „Róża” liczy 20 osób  codziennie modlących się na różańcu. Na początku miesiąca zelatorzy  wymieniają swoim członkom tajemnice. Codziennie przed mszą św.  członkowie tej wspólnoty prowadzą  w kościele modlitwę różańcową.

Oaza młodzieżowa

Wspólnota oazowa spotyka się, co piątek wieczorem.  Jest to dla nas czas, w którym możemy podziękować Bogu za to, co dla nas  robi, ale również poprosić o natchnienie na przeżycie w zgodzie z  przykazaniami dalszego życia. Na spotkaniach poruszamy tematy związane z  Pismem Świętym – rozważamy fragmenty w kontekście życia człowieka. Do  grupy należą osoby w różnym wieku: od gimnazjalistów, przez uczniów  szkół średnich do studentów. W czasie świąt Bożego Narodzenia odwiedzamy mieszkańców Górek i  ofiarujemy im naszą kolędę. Spotykamy się też przy symbolicznym opłatku,  by życzyć sobie Bożej łaski i opieki. Podczas ferii zimowych wyjeżdżamy w góry do Zawoi. Te kilka dni zawsze  aktywnie spędzonego czasu zbliża nas do siebie. Razem dbamy o porządek,  przygotowujemy posiłki i szykujemy się do wspólnej modlitwy wieczornej,  która jest dla nas ogromnym przeżyciem. Tutaj stajemy się kimś więcej  niż tylko grupą przyjaciół. Bardzo ważnym okresem jest dla nas czas Wielkanocy. Właśnie wtedy – w  Wielki Czwartek wystawiamy dla parafian przedstawienia teatralne.  Pragniemy nimi udowodnić i pokazać, że zło, które otacza nas każdego  dnia można pokonać, można i trzeba zaufać Bogu, bo On zawsze znajduje  wyjcie z trudnych, życiowych sytuacji.

W czasie letnich wakacji wyjeżdżamy nad morze. Tam każdego dnia  spotykamy się na Mszy Świętej i na śpiewie.. Jest też oczywiście czas na  kąpiel w morzu, wycieczki czy zabawę. Dzień kończymy zawsze modlitwą  wieczorną. Wtedy oddajemy Bogu dzień dzisiejszy i pełni nadziei czekamy  na nowe jutro.

Zawsze z uśmiechem na twarzy wracamy jednak do domu. Dla wielu z nas  oaza znaczy bardzo dużo. Jest miejscem gdzie zawsze znajdziemy wsparcie  oraz przyjaciół, którzy się od nas nie odwrócą. Ta wspólnota nie  przetrwałaby jednak, gdyby obok nas i w nas nie było Boga i Jego  przebaczającej miłości.

Zapraszamy wszystkich, którzy chcą zbliżyć się do Boga w każdy piątek o  18.15. Spotkania odbywają się w sali mikroklimat domu parafialnego.

Do zobaczenia!

Oaza Dzieci Bożych

Nasza wspólnota posiada piękną nazwę, która wskazuje wyraźnie na bliskie pokrewieństwo swych członków z samym Bogiem – skoro „Dzieci Boże” to równocześnie „bracia i siostry Jezusa” Najbardziej twórczą ze wszystkich prac jest praca nad sobą, która pozwala odnajdywać urok młodości.

Jan Paweł II

Naszym wzorem jest Maryja, więc pragniemy  uczyć się  o Niej, naśladować Jej prostotę, pokorę, posłuszeństwo wobec Boga i miłość do ludzi.

Kiedy wybija godzina 15:30 w każdy czwartek w domu parafialnym spotyka się grupa formacyjna Dzieci Boże. Wszystkie dzieci, małe i duże zbierają się w kółeczku, zaczynają modlitwę i wzbudzają swoje intencje. Kiedy przywitały się już z Bogiem, zasiadają na krzesłach, by wysłuchać pani katechetki i animatorów co dziś będą robić na spotkaniu. Zazwyczaj na początku pobudzają swoje umysły i omawiają przygotowane wcześniej przez animatorów tematy. Przez poznawanie prawd Bożych umacniają swoją wiarę i pogłębiają religijną wiedzę. Mile oczekiwanymi gośćmi są ksiądz Krzysztof i ksiądz Tomasz, którzy wnoszą do sali wiele radości i słodkości. Ufając Bogu jesteśmy otwarci na zgłębianie Słowa Bożego, potrzeby drugiego człowieka i budowanie wspólnoty. Gdy nadejdzie czas Bożego Narodzenia oraz Świąt Wielkanocnych wystawiamy jasełka i misteria. Kiedy nadchodzi czas wakacji ksiądz proboszcz organizuje letni wypoczynek nad morzem oraz dyskoteki. Kolędujemy również podczas Bożego Narodzenia, urozmaicają świąteczny czas naszym mieszkańcom. Dzięki spotkaniom Dzieci Bożych nawiązujemy wiele nowych przyjaźni. Nigdy nie odmawiamy sobie pomocy, zawsze się wspieramy i wspaniale spędzamy ze sobą czas. Wszystkie te spotkania wnoszą do naszego życia wiele uśmiechu i szacunku do innych.

Grupę założyła w 2002 roku pani mgr Małgorzata Dziadkiewicz. Obecnie na spotkania uczęszcza około 30 osób. Na tak liczną grupę przypada  pięciu animatorów:  Aleksandra Smelik, Magdalena Krysta, Dawid Holeksa, Natalia Pindel, Natalia Wadas

Liczba uczestników cały czas się zmienia ponieważ osiągając wiek 13 lat nasi podopieczni przechodzą do młodzieżowej oazy.